KANALİZASYON PROJESİ OKUMA
Bir kanalizasyon projesi imar planı, halihazır plan veya kadastrol plan gibi altlıklar üzerinde, imar planında yol olarak belirlenen veya kadastrol boşluklardan geçecek şekilde tasarlanır. Kanalizasyon projesi paftalarında altlık bilgileri ile şebeke-taşıyıcı-toplayıcı hatlarının yanı sıra terfi merkezleri, basınçlı terfi hatları, ve bu hatlara ait tahliye, vantuz yapıları gösterilmektedir. Hidrolik profiller ise ayrıca paftalanır.
Uygulanacak bir kanalizasyon projesinde projeyi bütünüyle incelemenin yanı sıra her iki baca arasında bulunan bilgilerin ne işe yaradıkları bilinmelidir. 2 muayene baca arasında şu bilgiler bulunmaktadır.
Zemin Kotu: Baca numaralarının yazıldığı dairenin üzerinde parantez içinde belirtilir. Proje inşaatı yapıldıktan sonra hakediş ferşiyat ataşmanlarına ve sayısal işletme planında ise muayene baca kapağı üzerinden alınacak kotlar işenir. bu şekilde projede belirtilen zemin kotlarının yerini ataşman ve işletme planlarında kapak kotları almış olur.
Boru Akar Kotu: Kanalizasyon projesi modellenirken cazibeli iletimin sağlanması için her baca arası kanalizasyon hattı için farklı eğimlerde olabilen kotlardır.
Boru Çapı: İller Bankası Standartlarında yapılan kanalizasyon şebekelerinde min Ø200 mm çap olmak üzere Ø200, Ø300, Ø400, Ø500, Ø600, Ø800, Ø1000,... diye devam eden ve genellikle 200mm aralıklarla artarak büyüyen çaplar kullanılmaktadır. ancak 06.01.2017 tarih ve 29940 sayılı Resmi Gazetenin "KANALİZASYON SİSTEMLERİNİN ETÜT, PLANLAMA VE PROJELENDİRİLMESİNE İLİŞKİN TEKNİK ESASLAR" adlı Ek:1 de minumum kanalizasyon şebeke çapı Ø300 olarak belirlenmiştir. ayrıca parsel baca bağlantılarında da genellikle Ø150 ve Ø200 mm çaplar kullanılmaktadır.
Hat Eğimi: "KANALİZASYON SİSTEMLERİNİN ETÜT, PLANLAMA VE PROJELENDİRİLMESİNE İLİŞKİN TEKNİK ESASLAR" adlı Ek:1 de aşağıdaki listede çaplar için önerilen derinlikler verilmektedir.
Bağlantı kanalları (φ300) için 1:300 ile 1:15 arasında
Tali kanallar (φ350 – φ600) için 1:500 ile 1:25 arasında ,
Ana kanallar (φ650 – φ1000) için 1:1000 ile 1:50 arasında ve
Ana kolektörler (> φ1000) için 1:3000 ile 1:75 arasında
Hat eğimi projelendirme safhasında dikkate alınmazsa minumumun altında kalan hatlarda askıdaki katı madde birikip tıkanmalara, maksimumun üstünde kalan hatlarda ise kanalizasyon hatlarında aşınmaya neden olmaktadır.
Zemin Kotu: Baca numaralarının yazıldığı dairenin üzerinde parantez içinde belirtilir. Proje inşaatı yapıldıktan sonra hakediş ferşiyat ataşmanlarına ve sayısal işletme planında ise muayene baca kapağı üzerinden alınacak kotlar işenir. bu şekilde projede belirtilen zemin kotlarının yerini ataşman ve işletme planlarında kapak kotları almış olur.
Boru Akar Kotu: Kanalizasyon projesi modellenirken cazibeli iletimin sağlanması için her baca arası kanalizasyon hattı için farklı eğimlerde olabilen kotlardır.
Boru Çapı: İller Bankası Standartlarında yapılan kanalizasyon şebekelerinde min Ø200 mm çap olmak üzere Ø200, Ø300, Ø400, Ø500, Ø600, Ø800, Ø1000,... diye devam eden ve genellikle 200mm aralıklarla artarak büyüyen çaplar kullanılmaktadır. ancak 06.01.2017 tarih ve 29940 sayılı Resmi Gazetenin "KANALİZASYON SİSTEMLERİNİN ETÜT, PLANLAMA VE PROJELENDİRİLMESİNE İLİŞKİN TEKNİK ESASLAR" adlı Ek:1 de minumum kanalizasyon şebeke çapı Ø300 olarak belirlenmiştir. ayrıca parsel baca bağlantılarında da genellikle Ø150 ve Ø200 mm çaplar kullanılmaktadır.
Hat Eğimi: "KANALİZASYON SİSTEMLERİNİN ETÜT, PLANLAMA VE PROJELENDİRİLMESİNE İLİŞKİN TEKNİK ESASLAR" adlı Ek:1 de aşağıdaki listede çaplar için önerilen derinlikler verilmektedir.
Bağlantı kanalları (φ300) için 1:300 ile 1:15 arasında
Tali kanallar (φ350 – φ600) için 1:500 ile 1:25 arasında ,
Ana kanallar (φ650 – φ1000) için 1:1000 ile 1:50 arasında ve
Ana kolektörler (> φ1000) için 1:3000 ile 1:75 arasında
Hat eğimi projelendirme safhasında dikkate alınmazsa minumumun altında kalan hatlarda askıdaki katı madde birikip tıkanmalara, maksimumun üstünde kalan hatlarda ise kanalizasyon hatlarında aşınmaya neden olmaktadır.
Hat Uzunluğu: Kanalizasyon sistemlerinde hat uzunlukları 2 muayene bacası arası mesafedir. Buna göre 2 muayene bacası arası olması gereken mesafeyi belirleyen çeşitli faktörler bulunmaktadır. 1. olarak tıkalı hatlara muayene ve bakım yapılmasını sağlayacak maksimum mesafedir. "KANALİZASYON SİSTEMLERİNİN ETÜT, PLANLAMA VE PROJELENDİRİLMESİNE İLİŞKİN TEKNİK ESASLAR" adlı Ek:1 de Ø1200 mm nin altındaki çaplı borularda 50-70 m arası, Ø1200 mm den büyük açplı borularda 70-100 m arasında olmalıdır. ancak atıksu toplama sistemlerinde dirsek boru kullanılamayacağı ve boru hatlarının doğrusal olması gerektiğinden, sokakların kavşak yerleri ile kanalların yön ve eğim değiştirdikleri noktalarda muayene bacası kurulacağından söz konusu hat uzunlukları daha da azalabilir. Bununla birlikte bakım amacıyla içine girilebilecek büyüklükte çapa sahip boru sistemlerinde hat uzunlukları daha da uzun olabilir.
Baca Numaraları: Uygulama projesinde bacalar numaralandırılırken ardışık numaraların kullanılması önerilmektedir.
Arazi Numaraları:Ön projede kullanılır. ön proje hazırlandıktan sonra harita grubunun kanalizasyon güzergahında kullandığı baca numaralarıdır. bu numaralar arazide muayene bacası yerine denk gelen kısımlarda binalara, elektrik direklerine, duvarlara bu numaralar yazılır ve proje tatbik edilmeden önce güzergah incelemelerinde yardımı dokunur.
1. Kademe Hatlar: Yerleşimin ve ana ihtiyacın bulunduğu bölgelerde kullanılır.
2. Kademe Hatlar: İmar planı kapsamında olan ancak heniz yerleşimin olmadığı bölgelerde kullanılır.
Açılmamış Güzergahlar: Zorunlu güzergahlar olarak da adlandırılırlar. atıksu arıtma tesisine veya terfi merkezine akacak hatlar ile mevcut mecralara entegre edilecek 1. kademe hatların imar planında açılmamış bir yol güzergahından geçirilmek zorunda kalındığı durumlar olabilir ve uygulamacı bunu düz çizgili çift oklu hatlar olarak gösterilirler.
Araştıma Çukurları (AÇ): Bu işaretlerin bulunduğu lokasyonda proje aşamasında hattın geçeceği tahmini derinlik kadar bir araştırma çukuru açılır ve zemin logları gözlemlenir. Zemin etüt raporu veya jeoteknik raporlarda numaralandırılan bu araştırma çukuru loglarında zemin formasyonları gösterilmektedir.
Sondaj Numaraları:
RS Noktaları (Röper Noktaları):
Terfi İstasyonları (TM):
Terfi Hattı:
Uç Debiler:
Şütlü Bacalar:
Mevcut Hatlar:
Başlangıç Bacaları:
Askıda Dere Geçişi:
Beton Gömlek İçerisinde Dere Tabanından Geçiş:
Baca Numaraları: Uygulama projesinde bacalar numaralandırılırken ardışık numaraların kullanılması önerilmektedir.
Arazi Numaraları:Ön projede kullanılır. ön proje hazırlandıktan sonra harita grubunun kanalizasyon güzergahında kullandığı baca numaralarıdır. bu numaralar arazide muayene bacası yerine denk gelen kısımlarda binalara, elektrik direklerine, duvarlara bu numaralar yazılır ve proje tatbik edilmeden önce güzergah incelemelerinde yardımı dokunur.
1. Kademe Hatlar: Yerleşimin ve ana ihtiyacın bulunduğu bölgelerde kullanılır.
2. Kademe Hatlar: İmar planı kapsamında olan ancak heniz yerleşimin olmadığı bölgelerde kullanılır.
Açılmamış Güzergahlar: Zorunlu güzergahlar olarak da adlandırılırlar. atıksu arıtma tesisine veya terfi merkezine akacak hatlar ile mevcut mecralara entegre edilecek 1. kademe hatların imar planında açılmamış bir yol güzergahından geçirilmek zorunda kalındığı durumlar olabilir ve uygulamacı bunu düz çizgili çift oklu hatlar olarak gösterilirler.
Araştıma Çukurları (AÇ): Bu işaretlerin bulunduğu lokasyonda proje aşamasında hattın geçeceği tahmini derinlik kadar bir araştırma çukuru açılır ve zemin logları gözlemlenir. Zemin etüt raporu veya jeoteknik raporlarda numaralandırılan bu araştırma çukuru loglarında zemin formasyonları gösterilmektedir.
Sondaj Numaraları:
RS Noktaları (Röper Noktaları):
Terfi İstasyonları (TM):
Terfi Hattı:
Uç Debiler:
Şütlü Bacalar:
Mevcut Hatlar:
Başlangıç Bacaları:
Askıda Dere Geçişi:
Beton Gömlek İçerisinde Dere Tabanından Geçiş:
bir kanalizasyon projesine başlanmadan önce proje iyice incelenmelidir. projenin lejantında bulunan notasyonlar iyice okunmalı ve projenin hangi kısımlarının inşa edileceği tespit edilmelidir. Eğer ihale dokümanında mahal listesi yok ve 1. kademe hatların yapılması işaret edilmişse zaten 1. kademe hatlar açıkça belirtilmiştir. Ancak ihale dokümanında 1. kademe ve 2. kademe hatlar karışık olarak verilmiş veya 2. kademe hatların yapımı ile 1. kademe mevcut hatlara entegre edilmesi bulunuyor olabilir. Söz konusu bu hatların belirlenmesi ile ilgili proje lejantındaki notasyonlar aşağıda bulunmaktadır.
Projenin uygulanması esnasında projede belirtilen RS noktalarından faydalanılarak çalışma yapılacak bölgelere nivelman yapılıp kot taşınır. Kazıya başlanmadan önce muayene baca koordinatları ile yol sınırları aplike edilir ve mevcut yolun imar üzerindeki yol ile örtüştüğüp örtüşmediği tespit edilir. Ayrıca kanalizasyon güzergahında muayene baca noktalarının kotları okunarak projede belirtilen zemin kotları ile uyuşup uyuşmadığı kontrol edilmelidir. Bahsettiğimiz bu hususlarda herhangi bir problem olmadığı anlaşıldığında projede belirtilen akar kotlarına uyulacak şekilde kazıya başlanabilir.
Bir kanalizasyon inşaatına başlarken en önemli hususlardan bir tanesi de deşarj noktasınından başlayarak cazibeli akışa ters istikameti yönünde inşaatı gerçekleştirmek. bu hususa dikkat edilmesi projede atlanmış kapalı ve girilemeyen güzergahların bulunması sebebiyle kanalizasyon sisteminde kesiklikler yaşanmasını önleyecektir. işe başlanacak deşarj noktaları, hattın atıksu arıtma tesisine veya terfi merkezine bağlandığı noktalar ve entegre edilecek önceden yapılmış kanalizasyon tesisine bağlandığı noktalar olabilir.
Diğer tanımlar:
Yük Kayıpları:
Sürtünme Kayıpları
Yersel Kayıplar
Boru Pürüzlüğü
Doluluk Oranları
Kanal Derinlikleri
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder